Η επανένωση που αυξάνει την ένταση και την επιθυμία
Η νύχτα έπεσε πάνω από την έρημη παραλία και η Σοφία ένιωθε ακόμα τον ηλεκτρισμό της πρώτης τους συνάντησης να διαπερνά κάθε ίνα του σώματός της.
Ο ήχος των κυμάτων και το αλμυρό αεράκι δημιούργησαν την τέλεια ατμόσφαιρα για στιγμές έντονου ρομαντισμού.
Όταν επέστρεψε στην παραλία για να περπατήσει κάτω από την πανσέληνο, εκείνος ήταν εκεί και περίμενε. Τότε ο Λούκας—ο μυστηριώδης, γαλανομάτης ξένος—εμφανίστηκε σαν να βγήκε από τις σκέψεις της.
Η καρδιά της Σοφίας χτυπούσε δυνατά, συνειδητοποιώντας ότι τίποτα δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο.
«Δεν πίστευα ότι θα βλεπόμασταν τόσο σύντομα», είπε, προσπαθώντας να κρύψει το άγχος στη φωνή της.
«Ούτε εγώ... αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν μπορούσα να το αφήσω να περάσει», απάντησε, πλησιάζοντας με υπολογισμένα αλλά φυσικά βήματα.
Η έλξη μεταξύ τους ήταν έκδηλη. Κάθε χειρονομία, κάθε παρατεταμένο βλέμμα, έκρυβε την υπόσχεση κάτι έντονου και συντριπτικού.
Η ένταση που δεν μπορεί να αγνοηθεί
Περπατούσαν δίπλα-δίπλα, με τον ήχο των κυμάτων να καλύπτει τους ψιθύρους και τα καταπιεσμένα γέλια.
Αναμφισβήτητα, η εγγύτητα αύξανε την ένταση, και κάθε τυχαίο άγγιγμα —χέρια που σχεδόν ακουμπούσαν, ώμοι που χάιδευαν— ήταν αρκετό για να κάνει τη Σοφία να ζεσταθεί και να κρυώσει ταυτόχρονα.
«Καταλαβαίνεις την επίδραση που έχεις πάνω μου;» μουρμούρισε ο Λούκας, με βραχνή φωνή και έντονη επιθυμία.
«Νομίζω ότι τώρα το ανακαλύπτω», απάντησε η Σοφία, νιώθοντας την καρδιά της να χτυπάει δυνατά και το σώμα της να αντιδρά ακούσια.
Η χημεία μεταξύ αγνώστων ήταν αναμφισβήτητη. Με κάθε βήμα, η σύνδεση βαθαίνει και η γραμμή μεταξύ επιθυμίας και συναισθήματος γίνεται όλο και πιο θολή.
Το φιλί που διαλύει τα εμπόδια
Όταν τελικά σταμάτησαν, πρόσωπο με πρόσωπο, ο Λούκας κράτησε το πρόσωπό της στα χέρια του, πλησιάζοντας αργά. Το φιλί ξεκίνησε απαλά, διστακτικά, εξερευνώντας τα όρια και προκαλώντας ρίγη.
Κάθε άγγιγμα ήταν φορτισμένο με συναίσθημα και ένταση, καθιστώντας τη στιγμή αξέχαστη.
«Με τρελαίνεις», είπε ψιθυρίζοντας ανάμεσα σε φιλιά.
«Και μου κόβεις την ανάσα», απάντησε η Σοφία, παραδομένη ολοκληρωτικά στη στιγμή.
Το φιλί εντάθηκε, φορτισμένο με έντονο ρομαντισμό δίπλα στη θάλασσα, όπου η συναισθηματική και σωματική παράδοση αναμειγνύονταν με την αυξανόμενη επιθυμία.
Κάθε κοινή ανάσα τους έφερνε πιο κοντά, σαν να είχε εξαφανιστεί ο κόσμος γύρω τους.
Η υπόσχεση για κάτι μεγαλύτερο
Μετά το φιλί, παρέμειναν αγκαλιασμένοι, κοιτάζοντας τα κύματα και νιώθοντας ο ένας τη ζεστασιά του άλλου. Δεν χρειάζονταν λόγια: η σιωπή μιλούσε από μόνη της.
Η νύχτα δίπλα στη θάλασσα είχε μετατραπεί σε μια εκπληκτική εμπειρία και οι δύο ήξεραν ότι αυτή η συνάντηση δεν θα ήταν η τελευταία τους.
«Αυτή... είναι μόνο η αρχή», μουρμούρισε ο Λούκας, κρατώντας σφιχτά τη Σοφία.
«Το ξέρω... και είμαι έτοιμη για ό,τι κι αν συμβεί», απάντησε, με την καρδιά της να χτυπάει ακόμα δυνατά, νιώθοντας την υπόσχεση του πάθους, της επιθυμίας και του έντονου ρομαντισμού που τους περίμενε.
Η συνάντησή τους δίπλα στη θάλασσα είχε εξελιχθεί σε κάτι βαθύτερο: μια ακαταμάχητη σύνδεση, σημαδεμένη από μυστικά, επιθυμίες και συναισθήματα που κανένας από τους δύο δεν μπορούσε να αγνοήσει.
Άλλωστε, η ιστορία τους μόλις ξεκινούσε και το μέλλον υποσχόταν να είναι τόσο έντονο όσο το παρόν.
Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε περισσότερες σαπουνόπερες σαν κι αυτή, κατεβάστε την εφαρμογή NovelToon στο δικό σου Android ή iOS.